رشته روابط بین‌الملل پس از جنگ جهانی اول در سال 1919 در ولز بریتانیا شکل گرفت و دلیل اصلی شکل‌گیری این رشته، تأثیرات پس از جنگ جهانی اول بود. سلسله جنگ‌ها و چالش‌های اساسی جنگ جهانی اول و میزان بالای تلفات غیرنظامیان، پرسش‌هایی را در میان متفکران و اندیشمندان روابط بین دولت‌ها ایجاد کرد و در نتیجه، رشته‌ای مستقل از علوم اجتماعی ایجاد شد که مطالعه اساسی آن جنگ و صلح است.
تمرکز اصلی رشته روابط بین‌الملل بر مطالعه علل جنگ و صلح است که در 100 سال گذشته تغییرات زیادی داشته است. در ابتدا، این رشته بسیار محدود و فاقد نظریه‌پردازی بود، اما عواملی مانند تکامل نظام بین‌الملل، رویدادهای روابط بین دولت‌ها، شکل‌گیری کنشگران، بازیگران، سازمان‌ها و نهادها باعث شد که رشته روابط بین‌الملل تکامل یابد و گسترده‌تر شود.